Üretim sistemleri ile ilgili bir önceki yazımda üretici firmaların yüzleştikleri ana problemleri tanımlamış ve en iyi ve en kötü firmaların ana gösterge puanlarına bir bakmıştık. Yazıyı da, bu gösterge puanlarına yani daha iyi üretkenlik, tam zamanında teslimat gibi göstergelerde daha iyi notlara nasıl ulaştıklarına bakacağımız sözüyle bitirmiştim.

Aynı araştırma sonuçlarını inceleyerek devam ediyoruz. AberdeenGroup araştırmasına göre en iyi imalat işletmelerinin problemler karşısında aldıkları stratejik aksiyonları aşağıdaki tabloya özetledim:

























Kendi işletmenizde bunların hangilerinin ne ölçüde yapıldığını karşılaştırabilirsiniz. Araştırma yukarıdaki özet tabloyu verdikten sonra şu önemli noktaya dikkat çekiyor:

Yüzleşmek zorunda kaldıkları problemler ve bunlara karşı aldıkları önlemler en iyi imalat işletmelerinde de en kötülerinde de aynı. Araştırmaya konu olan işletmelerin %68'i sürekli iyileştirme ekipleri kurmuş, %39'u üretim alanında görsellik arttırma yöntemleri kullanıyor, %40 Ekipman verimliliği üzerinde çalışıyor mesela. Demek ki en iyilerin yaptığı çok farklı birşey yok, ya da keşfettikleri yeni bir metod filan da yok. Araştırmaya göre iyileri iyi yapan bu metodları kullanma etkinlikleri. Çünkü diğerlerinin aksine, iyi işletmelerde, bu yöntemler hem gerekli iş gücü ve yetki ile donanmış ekiplerce yapılıyor hem de tüm ekipler belli amaçlar ve açık hedeflere yönlendirilmiş durumda. İşte farkı doğuran bu. "Ne" yapılması gerektiğini istisnasız tüm işletmeler biliyor. "Nasıl" yapılması gerektiğini de bir kısmı biliyor ancak "Neden" yapıldığını çok az işletme biliyor ve bunları doğru kaynakları planlayarak ve doğru motivasyonla yapıyor görünüyor. Simon Sinek'ten bahsettiğim yazıma göz atarsanız ne demek istediğimi daha net anlayabilirsiniz...

Hammaddeyi daha ucuz ve etkin kullanmaya çalışmak, hata durumlarında reaksiyon süresini kısaltıp etkinliğini arttırmak ve son olarak parça akış hızını arttırmak araştırmaya katılan tüm işletmelerin uyguladığı stratejik aksiyonların diğerlerini oluşturuyor.

Büyük işletmelerin en öne çıkan özelliklerinden biriside KPI adını verdiğimiz anahtar performans göstergelerinin (Key Performance Indicator) fabrikadan fabrikaya, karar vericiden karar vericiye değişmemesi. Ölçüm metodu ve parametreleri %91 oranında standartlaştırılmış görünüyor ve bu endüstrinin geri kalanının oranının oldukça üstünde.

Verinin otomatik toplanması ve üretim alanındaki verinin hızla analiz edilerek karar mekanizmalarına girdi oluşturması "En iyi" işletmelerin bir başka öne çıkan özelliği.

Araştırma yukarıda en önemli gördüğüm kısımların özetinden çok daha fazlasını içeriyor. Sonuç kısmında ise tüm işletmelerin en iyi sınıfına uzaklıklarına göre neler yapabileceğinin birer listesi var.

2008 tarihli bu araştırmanın üzerine benzer konuda birkaç araştırma daha var ancak  ne oranlarda ne de yapılası gerekenlerde anlamlı bir fark yok.

Araştırmanın orjinaline ücretsiz olarak buradan ulaşabilirsiniz...